Cmentarze
Od niepamiętnych czasów miejsca spoczynku zmarłych otoczono czcią i wydzielano wyłącznie na cele grzebalne. Znajdowały się zwykle poza osadą ale w niewielkiej od niej odległości. W okresie pogańskim, gdy ciała zmarłych spalano na stosach a popioły i niespalone kości zbierano w urny gliniane i zakopywano do ziemi, miejsce takie było również wydzielone. Takie zbiorowisko urn z popiołami zmarłych odkryto na polach między Bobrownikami a Masowem w 1953r. Znaleziono wówczas ponad 90 grobów na niewielkiej przestrzeni, pochodzących od III w p.n.e. do IV wieku naszej ery.
Podobne urny znajdowano podczas prac ziemnych w różnych punktach wokół obecnego kościoła – stąd przypuszczenie, że kościół Bobrownikach został zbudowany na cmentarzysku pogańskim, które mogło być również miejscem kultu religijnego ówczesnych mieszkańców tych terenów. Ustne przekazy wspominają, że w miejscu gdzie dziś znajduje się kościół istniała przed wiekami świątynia pogańska, wokół której rósł świety dębowy gaj.
Z chwilą pobudowania pierwszego kościoła w Bobrownikach założono również i cmentarz do grzebania zwłok. Do 1780 zwłoki zmarłych złożone w trumnach grzebano w ziemi cmentarza znajdującego się wokół i przed kościołem a ludzi szczególnie zasłużonych grzebano w podziemiach kościelnych. Po tym jak w roku 1780 wybuchła epidemia ospy, założony został cmentarz na tzw. „Zagórcu” znajdującym się po lewej stronie drogi wiodącej z Bobrownik do Ryk. Obecnie cmentarz ten jest nazywany „Starym Cmentarzem”.
W latach 30 XIX wieku założony został „Nowy Cmentarz” rzymsko-katolicki znajdujący się na zachód od Bobrownik przy dawnym „Gościńcu Dęblińskim”. Na cmentarzu tym znajdują się dobrze zachowane pomniki nagrobne lat 40 XIX wieku. Cmentarz ten jest obecnie cmentarzem parafialnym gdzie grzebane są zwłoki. Dla tego cmentarza istnieje możliwość skorzystania z internetowej wyszukiwarki grobów i zmarłych, która znajduję się poniżej.
